మా ఊరు పిల్లంక - బై శుభ

యానం నుంచి ద్రాక్షారామం వెళ్ళేదారిలో ఇంజరం ఊరిలోనుంచి ఎడమవైపుకి తిరిగి గోదావరి గట్టు ఎక్కేస్తే ... ఓ తల్లీ గోదారి తుళ్లి తుళ్లి పారేటి పల్లె పల్లె పచ్చాని పందిరి. పల్లె పల్లె పచ్చాని పందిరి అన్నట్టు గట్టుకి ఓ వైపు గోదావరి, మరోవైపు పచ్చని చేలూ, చేలగట్లమీద వరసల్లో కొబ్బరిచెట్లూ.. వీటన్నింటికీ మించి ఆనందం కలిగించేది `మా వూరు వచ్చేస్తున్నాం` అన్న ఫీలింగు. ఇంతకీ మావూరి పేరు చెప్పలేదు కదూ? పిల్లంక. 

ఊరంటే నా స్నేహితులూ, బందువులూ, నేను చదువుకొన్న స్కూలు, ఊరిలోనుంచి బయటకు వెళ్ళినా, తిరిగి వచ్చినా తప్పనిసరిగా హాయ్ చెప్పే గోదావరీ, గోదావరి మధ్యలో లంకలూ, కాలవగట్లమీద నడచి వెళ్ళడం, పంటుమీద, పడవలమీదా నది దాటడం గుర్తుకు వస్తాయి.  

శేఖర్ కమ్ముల, వంశీ, బాపు... సెల్యులాయిడ్ మీద చూపించిన దానికంటే పిల్లంకలో గోదావరి బాగుంటుంది.

గాడ్స్ ఓన్ కంట్రీ కేరళ ఒక్కటే కాదు, పిల్లంక కూడా.

పిల్లంక కాలువ గట్టు. నా చిన్నప్పుడు మా ఊరికి బస్సు ఉండేది కాదు. ఇంజరం వంతెన వరకూ నావలమీద వెళ్ళి బస్సు ఎక్కేవాళ్ళం. కాలువలో నావమీద ప్రయాణం ఒక ప్లజంట్ మెమొరీ. తరువాత, హై స్కూల్ కి నడచి ఈ దారి వెంటే వెళ్ళేవాళ్ళం. మధ్యలో మామిడి కాయలు, చింతకాయలు.... గోల్డెన్ డేస్.

గోపాలస్వామి గుడి ఉంది. ఎప్పుడు కట్టారో తెలియదు కానీ శిధిలావస్థకి వచ్చేసింది. అందరం చూసి బాధపడటమే కానీ చెయ్యగలిగింది ఏమీ లేదు. 

రెండుసంవత్సరాల క్రితం నా కజిన్ సతీష్ పిల్లంక పేరుమీద ఫేస్‌బుక్ గ్రూప్ ప్రారంభించాడు. ఎవరో గుడి అవస్థ గురించి ఒక పోస్ట్ పెట్టారు. సభ్యులందరూ తక్షణం స్పందించారు. విరాళాలు పోగయ్యాయి. సంవత్సరం తిరిగేసరికి గుడి మరామత్తులు జరిగిపోయాయి. గుడికి చేర్చి కళ్యాణమండపం నిర్మించారు, రంగులు వేశారు. ఇప్పుడు మా వేణుగోపాలస్వామి వెలిగిపోతున్నాడు.

మావూరి యూత్ ఉంది. 

ప్రతీసంవత్సరం పెద్దపండగకి సభ్యులు అంతాకలిసి గెట్‌టుగెదర్ ఏర్పాటు చేస్తారు. ముందటేడు ఊరి ఆడబడుచులని కూడా పిలవాలని మంచి ఆలోచన వచ్చింది ఓ బుర్రలోకి. ఇంకేముంది ఆ ఏడాది పండుగకీ, మళ్ళీ ఈ పండుగకీ అంతా వచ్చి కలిశారు. ఊరంతా సందడే సందడి. కేరింతలతో, తుళ్ళింతలతో, ఆటల పాటలతో మారు మోగిపోయింది. 

గోదావరికి, వేణుగోపాలస్వామికి, పిల్లంకయూత్‌కి, ఫేస్‌బుక్‌గ్రూపుకి, హోల్‌మొత్తంగా మావూరికి జై! 

© Dantuluri Subha